W przestrzeni wystawienniczej Zamku zawarty jest duży potencjał dla działań ogólnie określonych jako „związane z kulturą”.


          Prezentujemy tutaj oryginalne historyczne druki, wydawnictwa, przedmioty, materiały filmowe, grafiki oraz zdjęcia dzieł sztuki i artefaktów, związanych z historią zarówno samego Zamku, Legnicy jak i regionu. Dla instytucji pod nazwą – MUZEUM  HISTORYCZNE – ZAMEK  PIASTOWSKI w LEGNICY (w organizacji) stanowić one będą pomoc w pozyskiwaniu eksponatów, m.in. przy planowaniu zakupów i zabiegów o użyczenie  na ekspozycję stałą lub czasową zabytków pochodzących z naszego Zamku. Służyć też będą jako wstępne materiały, pomocne w zaplanowaniu i aranżacji określonej przestrzeni muzealnej oraz jako punkt wyjścia przy opracowaniu dokumentacji do rekonstrukcji wnętrz czy konkretnych obiektów ruchomych i dzieł sztuki. Ponadto wspomagać będą poszukiwanie donatorów oraz promocję samej idei jak i tworzonej instytucji muzealnej. 


ZNALEZISKA ARCHEOLOGICZNE


Przedmioty z brązu i gliny odkryte przez archeologów na jednym z najbogatszych cmentarzysk z epoki brązu na ziemiach polskich, znajdującym się w okolicach miejscowości Dunino k. Legnicy. Ich pochodzenie datuje się na okres między 3300 a 2800 lat temu.

     
     

ŹRÓDÓŁA:
http://regionfan.pl/legnicaregion-skarby-na-budowie-trasy-s3-live/

 


 ZBIORY PRYWATNYCH KOLEKCJONERÓW


    
Broń, dokumenty, wyroby medalierskie, monety, wyroby sztuki brązowniczej i użytkowej,  wydawnictwa, ryciny, karty pocztowe, historyczne fotografie.


 REPLIKI BRONI I ZBROI RYCERSKICH – ZBIORY PRYWATNE

       
Od lewej:1, 2. Zbroja Husarska Stanisława Skórkowskiego I poł. XVII w Oryginalna zbroja znajduje się w Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. 3. Hełm Ottomański XV w. 4. Hełm niemiecki typu Armet początek XVI wieku.
5. Hełm typu psi pysk oryginał znajduje się w muzeum na zamku Churburg koniec XIV wieku


ADAM SACHERSKI – PRACOWNIA PŁATNERSKA LORENZ W LEGNICY


ZBROJOWNIA i ARSENAŁ KSIĘCIA LEGNICKIEGO LUDWIKA IV
Z LAT 1662-1669


ZBROJA LEGNICKA

        
czytaj więcej
Ilustracje z opracowania Mariusza Cieśli  „ZBROJA LEGNICKA CZY ZBROJE LEGNICKIE – PRÓBA WYJAŚNIENIA”


ARSENAŁ
        

czytaj więcej
Źródło ilustracji: INWENTARZE ZBROJOWNI i ARSENAŁU KSIĘCIA LEGNICKIEGO LUDWIKA IV Z LAT 1662-1669
Wydali i wstępem opatrzyli Mateusz Goliński i Rościsław Żerelik


        W arsenale zamkowym zgromadzono zasadniczo uzbrojenie bojowe i sprzęt wojskowy, obok nich uzbrojenie turniejowe, myśliwskie i przedmioty do urządzania fajerwerków. Także tu znalazło się 6 książęcych zbroi paradnych i turniejowych. Dwie „wielkie” (jedna z mieczem, druga z buławą) wraz ze zbrojami końskimi, datowane są na okres między 1510 a 1515 r. Zaliczane one były do najwybitniejszych dzieł płatnerzy: Konrada Seusenhofera i Kolmana Helmschmida z Innsbrucka. To wspaniałe, paradne garnitury zbroi, bogato zdobione misterną, trawioną i złoconą dekoracją. Ponadto przyrządy mennicze oraz wspaniała kolekcja fantazyjnych sań, kolekcję wyrobów orientalnych oraz osobliwości przyrodniczych.
        Ludwik IV (1616-1663), obok typowych upodobań książąt swojej epoki, wyrafinowanych polowań, barokowych widowisk i życia dworskiego, cenił sobie przede wszystkim ćwiczenia wojskowe oraz, z uwagi na uzdolnienia techniczne tzw. „sztuki mechaniczne” znany był jako praktyk w zakresie pirotechniki. Bardziej uciążliwe dla poddanych były jednak jego zamiłowania „militarne”. Urządzał fajerwerki, kanonady, nocne strzelania przy pochodniach do tarczy w wielkiej sali legnickiego zamku. Epoka baroku na śląskich dworach przyniosła m.in. modę na gabinety osobliwości – książę poza swoją pracownią posiadał kolekcję ciekawostek przyrodniczych – zagranicznych zwierząt i ptaków np. żebro wieloryba, „miecz” zapewne ryby-piły i zaledwie 13 sztuk wypchanych zwierząt z Europy, Ameryki i Afryki. Ten książę bardziej lubował się w fantazyjnych saniach i z tej kolekcji słynął na sąsiednich dworach.

Na ryciniebroń z dawnej zamkowej zbrojowni. Niezwykle interesujący jest widoczny hełm-morion, używany w XVI wieku. W hełmach tego typu walczyli konkwistadorzy Cortesa i Pizarra. Morion dzięki swemu kształtowi umożliwiał strzelcowi płynne złożenie się do strzału.

 

Dawne Muzeum Dolnośląskie w Legnicy. Zbrojownia.
Zdjęcie z publikacji: „Schlesien. Illustrierte Zeitschrift für die Pflege heimatlicher Kultur. 1909/1910”.

Dla przyszłej muzealnej instytucji m.in. ta ilustracja będzie pomocna w pozyskiwaniu eksponatów, np. przy planowaniu zakupów i zabiegów o użyczenie  na ekspozycję zabytków pochodzących z naszego Zamku. Może też posłużyć jako punkt wyjścia przy opracowaniu dokumentacji do rekonstrukcji konkretnych obiektów ruchomych.
czytaj więcej


KAMIENNY DETAL ARCHITEKTONICZNY Z PÓŹNOROMAŃSKIEJ KAPLICY
ŚW. ŚW. BENEDYKTA I WAWRZYŃCA NA ZAMKU W LEGNICY


    
Zwornik jarzmowy i zwornik ze smokami z romańskiej kaplicy – Zamek Piastowski w Legnicy.
Depozyty Muzeum Architektury Wrocław

       
Małgorzata Chorowska: Wrocław, Katedra Historii Architektury, Sztuki i Techniki, Wydział Architektury Politechniki Wrocławskiej
Mariusz Caban: Wrocław, Katedra Historii Architektury, Sztuki i Techniki, Wydział Architektury
Politechniki Wrocławskiej

Detale wydobyte w latach 1963–1965 w liczbie około 120 z gruzowiska zalegającego nad pozostałościami kaplicy są obecnie przechowywane w lapidarium zamkowym. 
czytaj więcej


BIBLIOTHECA  RUDOLPHINA


         Biblioteka owa zawdzięcza swą nazwę założycielowi, księciu Jerzemu Rudolfowi, przedstawicielowi Piastów Śląskich, który w latach 1602-1653 rządził księstwem legnickim. Trzon kolekcji stanowiły dzieła przejęte w spadku po przodkach. Książę uzupełnił je podczas studiów we Frankfurcie nad Odrą, później wzbogacił je o dzieła wniesione w posagu przez swoją pierwszą żonę – Zofię Elżbietę Anhalt-Dessau, oraz kolejne zakupy. Piastowski zbiór oprócz muzykaliów obejmował takie dziedziny nauki jak: filozofię z filologią, historię – ok. 1100 tyt. (w tym ok 30 tyt. związanych z historią Polski), medycynę, prawo – ok. 850 pozycji oraz teologię i literaturę. W zbiorach księcia znajdowało się ponad 100 poloników oraz ok. 30 druków XV- wiecznych czyli inkunabułów. W czasie II wojny światowej księgozbiór uległ rozproszeniu.

         Dzisiaj rozpoznane zbiory książęcej biblioteki znajdują się w Polsce w czterech bibliotekach naukowych: w Bibliotece Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Legnicy – 47 woluminów, w Bibliotece Katolickiego Uniwersytetu w Lublinie (33 wol.), w Bibliotece Narodowej w Warszawie (100 wol.), oraz w Bibliotece Uniwersyteckiej we Wrocławiu (23 wol.). Rękopiśmienny katalog Krzysztofa Prellera z 1636 r. wymienia iż całość biblioteki składała się z 5542 sztuk oprawnych, 738 sztuk nieoprawnych oraz 474 sztuk dzieł muzycznych (razem 6754 woluminów). Zachowane zbiory zawierają kilka tysięcy utworów muzycznych autorstwa ponad 400 kompozytorów włoskich, hiszpańskich, flamandzkich, francuskich, angielskich i śląskich. Druki te pochodzą z całej Europy: z Włoch, Niemiec, Niderlandów, Austrii, Czech, Prus Wschodnich (Królewiec), Śląska (Wrocław, Legnica, Zgorzelec).

         Wartym podkreślenia jest fakt, iż dzieła zgromadzone w bibliotece księcia legnickiego Jerzego Rudolfa, będącej jednym z najobszerniejszych zbiorów muzycznych XVII-wiecznej Europy, stanowią dziś istotny element w życiu muzycznym Legnicy, Dolnego Śląska, Polski i Europy, a to za sprawą utworzenia międzynarodowego interdyscyplinarnego projektu koordynowanego przez Wrocławskich Kameralistów (utwory są nagrywane na płyty i wykonywane podczas koncertów wrocławskich zespołów Cantores Minores Wratislavienses i Ars Cantus). Projekt skupia się na naukowym opracowaniu, digitalizacji i upowszechnieniu ocalałego zasobu Blibliotheca Rudolphina, a partnerem w tym zadaniu jest Towarzystwo Przyjaciół Nauk w Legnicy. Całość książęcego księgozbioru liczyła 6754 woluminów, z tego ponad 6000 jest dziś w bibliotece Uniwersytetu Wrocławskiego


                

Na ilustracjach kilka stron z Katalogu zbiorów muzycznych legnickiej biblioteki księcia Jerzego Rudolfa
„BIBLIOTHECA RUDOLPHINA” autorstwa Anieli Kolbuszewskiej.


RUDOLPHINA PROJEKT – WROCŁAWSCY KAMERALIŚCI

 


SZTUKA WSPÓŁCZESNA W ŚREDNIOWIECZNYM ZAMKU PIASTOWSKIM
W LEGNICY


        

Muzeum w Zamku Piastowskim (MwZP) z założenia miałoby przekrojowo prezentować historyczno-artystyczne dzieje miasta i okolic począwszy od starożytności, a na współczesności skończywszy. Oznacza to między innymi, że w Muzeum nie może zabraknąć ekspozycji dzieł sztuk plastycznych, zarówno dawnych – przedwojennych, jak i najnowszych – powojennych. Źródłem eksponatów dla takiej stałej ekspozycji mogłyby być zbiory miejscowego Muzeum Miedzi (dzieła sprzed II Wojny Światowej i powojenne) oraz legnickiej Galerii Sztuki (dzieła sztuki powojennej). Zbiory galeryjne liczą ponad 600 eksponatów z okresu 1950 – 2017, z których około dwustu mogłoby być przedmiotem selekcji z przeznaczeniem na stałą czy czasowo długoletnią ekspozycję. W galeryjnej kolekcji dzieł sztuki reprezentowani są wszyscy przedstawiciele powojennego środowiska artystycznego Legnicy, zarówno ci związani z Legnicą z urodzenia lub na stałe osiedleni, jak i ci, którzy mieszkali i tworzyli w mieście przez pewien określony, dłuższy lub krótszy, czas.

Dla legnickiej sztuki współczesnej Zamek jest miejscem szczególnie ważnym i historycznie symbolicznym: to tutaj zawiązała się grupa artystyczna pn. ZAMEK, która w 1969 r. zapoczątkowała publiczne, profesjonalne pokazy sztuki w mieście. Za wcześnie jest pisać teraz szczegółowo o kształcie przyszłej ekspozycji muzealnej, ale nie ulega wątpliwości, że działalność tej grupy winna znaleźć na niej adekwatną reprezentację i egzemplifikację.  ………. czytaj więcej